نقدی بر برنامه مدیریت تغییر اقلیم کشور
تصویب برنامه مدیریت تغییر اقلیم کشور در هیات وزیران و ابلاغ این برنامه توسط معاون اول محترم رئیس جمهور به تمامی دستگاهها ذیربط
دکتر استاد تقی زاده، رئیس مرکز تحقیقات تغییر اقلیم و سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران در نقدی بر برنامه مدیریت تغییر اقلیم کشور عنوان کرد: «برنامه مدیریت تغییر اقلیم کشور» در جلسه 20 مهرماه 1404 در هیات وزیران تصویب و در تاریخ 28 مهرماه 1404 توسط معاون اول محترم رئیس جمهور به تمامی دستگاهها ذیربط ابلاغ شد.
به گزارش روابط عمومی معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ به نقل از دکتر عباس استاد تقی زاده، رئیس مرکز تحقیقات تغییر اقلیم و سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران، بلاخره بعد از مدتها «برنامه مدیریت تغییر اقلیم کشور» در جلسه 20 مهرماه 1404 در هیات وزیران تصویب و در تاریخ 28 مهرماه 1404 توسط معاون اول محترم رئیس جمهور به تمامی دستگاهها ابلاغ شد.
راهبرد سوم از محور دوم این برنامه (تقویت سازگاری و کاهش آسیب های ناشی از تغییر اقلیم)، به تقویت بخش بهداشت کشور در مواجهه با اثرات تغییر اقلیم اختصاص دارد. در این قسمت از برنامه، ذکر شده است که راهبرد سوم بر اساس تکالیف مندرج در بند "ح" ماده هفتاد قانون برنامه هفتم توسعه تدوین شده است. بند "ح" ماده 70 قانون برنامه توسعه ماده 70 قانون برنامه پنجساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران اذعان میدارد که : «در راستای مدیریت خطر حوادث و بلایا، دولت با همکاری نهادهای ذیربط مکلف است با اولویت اقدامات ناظر به پیشگیری، کاهش آسیب و آمادگی، افزایش تابآوری و تأمین منابع پایدار برای مقابله با حوادث و بلایا نسبت به تدوین اقدامات اجرایی مناسب اقدام کند.»
همچنین با توجه به لزوم مقاومسازی و ایمنسازی لرزهای، مقابله با آتشسوزی و اهمیت ارتقای تابآوری و تعمیر اساسی سامانه سیستمهای تأسیسات مکانیکی، برقی و رایانیکی (سایبری) بیمارستانها، مراکز بهداشتی، درمانی دولتی و پایگاههای فوریتهای پزشکی پیش بیمارستانی، طرح ایمنسازی و ارتقای تابآوری بیمارستانها و مراکز بهداشتی، درمانی کشور در سالهای برنامه به مرحله اجرا در می آید.همانگونه که مشاهده میشود این بند دارای دو بخش اصلی است: بخش اول تدوین اقدامات اجرایی مناسب برای مقابله با حوادث و بلایا با اولویت اقدامات ناظر به پیشگیری، کاهش آسیب و آمادگی، افزایش تابآوری و تأمین منابع پایدار، و بخش دوم ایمنسازی و مقاومسازی زیرساختهای حوزه سلامت با توجه به لزوم مقاومسازی و ایمنسازی لرزهای و مقابله با آتشسوزی. از آنجا که تدوین برنامه مدیریت تغییر اقلیم نمیتواند مرتبط به مباحث لرزهای و آتش سوزی باشد، اینگونه میتوان نتیجه گرفت که برنامه مذکور بر اساس بخش اول بند "ح" یعنی "تدوین اقدامات اجرایی مناسب برای مقابله با حوادث و بلایا با اولویت اقدامات ناظر به پیشگیری، کاهش آسیب و آمادگی، افزایش تاب آوری و تأمین منابع پایدار "تدوین شده است. بنابراین انتظار می رود که اقدامات برنامه مدیریت تغییر اقلیم کشور در این بخش بتواند پوشش کاملی از اقدامات اجرایی مناسب را ایجاد نماید. این در حالی است که این اقدامات تنها در سه بند به شرح زیر خلاصه شده اند:
1_ شناسایی، ارزیابی، پایش مناطق و جمعیت های آسیب پذیر ناشی از تغییر اقلیم 2_ تدوین اقدامات اجرایی مناسب و تقویت ظرفیت نظام (سیستم) های بهداشتی و درمانی برای پاسخ به اثرات ناشی از تغییر اقلیم 3_ مدیریت خطر ریسکهای محیطی و کاری تهدید کننده سلامت در اثر تغییر اقلیم (آب، هوا، خاک، مواد غذایی، ناقلین و غیره)
با توجه به موارد فوق، سوالات زیر مطرح است که امید است توسط نهادهای زیربط پاسخ داده شود:
1_ نوآوری و یا به عبارتی مصوبه جدید این برنامه نسبت به برنامه های موجود چیست؟ 2_ بند ح ماده 70 برنامه هفتم مقرر کرده است که اقدامات اجرایی مناسب تدوین شود. دلیل اینکه مجددا در بند 2 مجددا به تدوین اقدامات اجرایی مناسب اشاره شده است چیست؟ 3 _ در بند سوم به مدیریت ریسک اشاره شده است. آیا مدیریت ریسک همان "تدوین اقدامات اجرایی مناسب برای مقابله با حوادث و بلایا با اولویت اقدامات ناظر به پیشگیری، کاهش آسیب و آمادگی، افزایش تاب آوری و تأمین منابع پایدار " نیست؟ 4 _ آیا این سه اقدام منجر به سازگاری نظام سلامت با تغییر اقلیم می شود. 5_ بسیاری از این اقدامات هم اکنون نیز در حال اجرا است. شاخصهای کمی تحقق این برنامه چیست؟
با توجه به سوالات فوق و ابهامات دیگری که در برنامه وجود دارد، انتظار این بود که شاهد تدوین و ابلاغ یک برنامه جامع و عملیاتی همراه با شاخصهای دقیق کمی برای تحقق اهداف برنامه باشیم، نه اینکه مجددا به تدوین اقدامات مناسب که در برنامه هفتم نیز بدان اشاره شده بود، تاکید شود.
ارسال نظر